Herkese diyorum ki
eşim Margaret bir sofu, ben de bir Paganım. Bir Pagan! Medeniyetin ana rahminde
çılgınca dönüşler yapıyorum… İlkelliğe doğru fantastik bir boyun eğme… Ah,
ilkel dünya! Hangi içgüdüsel doğrular içinde kaybolup gitmiştir!
Ve ben burada
oturup hayal gücü olmayan zavallı bir kadınla dünyayı paylaşırken şu tuhaf
çocuk gerçek olanı yakalamaya çalışıyor!
Ben, Argos’un topraklarını titreten
atların bulunduğu kitap sayfalarına oturup bakarken o, penceremin dışında Hampshire
tarlasında atlarla tek vücut oluyor!
Ben geceler boyu altı yıldır öpmediğim bir
kadını örgü örerken seyrederken o, kendi Tanrısının terlemiş yanaklarını
emiyor!
Daha sonra her sabah kitapları rafa kaldırıyorum… Dionysus heykelime
bana şans vermesi için dokunuyorum ve hastaneye gidip onu delilik yüzünden
tedavi ediyorum.
Beni anlıyor musun?
