Bak beyim, sana iki çift lafım var…!

Bak beyim, sana iki çift lafım var…! Koskoca adamsın, paran var, pulun var, binlerce kişi çalışıyor ...emrinde… Yakışır mı sana ekmekle oynamak? Yakışır mı bunca günahsızı, çoluğu çocuğu karda kışta sokağa atmak, aç bırakmak? Ama nasıl yakışmasın ki…Sen değil misin öz kızına bile acımayan? Bir damlacık saadeti çok gören, anlıyor musun beyim bu çocuklar birbirlerini seviyor... Ama ben boşuna konuşuyorum, sevgiyi tanımayan adama sevgiyi anlatmaya çalışıyorum.. Sen büyük patron, milyarder, para babası, fabrika sahibi Saim Bey… Sen mi büyüksün… Hayır ben büyüğüm, Ben Yaşar Usta...Sen benim yanımda bir hiçsin anlıyor musun, bir hiç, gözümde pul kadar bile değerin yok ama şunu iyi bil !.. Ne oğluma ne de gelinime bir şey yapamayacaksın, yıkamayacaksın, dağıtamayacaksın, mağlup edemeyeceksin bizi çünkü bizler birbirimize para pul ile değil sevgiyle bağlıyız. Bizler birbirimizi seviyoruz. Biz bir aileyiz, biz güzel bir aileyiz ve bunu yıkmaya senin gücün yeter mi sanıyorsun. Dokunma artık aileme dokunma çocuklarıma, dokunma oğluma, dokunma gelinime.. Eğer onların kılına zarar gelirse, ben. ömründe bir karınca bile incitmemiş olan ben Yaşar usta, hiç düşünmeden çeker vururum seni… Anlıyor musun? Vururum ve dönüp arkama bakmam bile...